Nynorskordboka
vanhelging
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei vanhelging | vanhelginga | vanhelgingar | vanhelgingane |
Tyding og bruk
det å vanhelge
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei vanhelging | vanhelginga | vanhelgingar | vanhelgingane |