Nynorskordboka
valuta
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein valuta | valutaen | valutaar | valutaane |
| valutaer | valutaene | ||
Opphav
italiensk av; latin valere ‘vere verd’Tyding og bruk
- myntslag i eit land
Døme
- framand valuta
- utanlandsk betalingsmiddel
- verdi som eit verdipapir lyder på
- motverdi, vederlag
Døme
- få valuta for pengane
Faste uttrykk
- hard valutamyntslag med høg kurs