Nynorskordboka
valtre
valtra
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å valtraå valtre | valtrar | valtra | har valtra | valtr!valtra!valtre! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| valtra + substantiv | valtra + substantiv | den/det valtra + substantiv | valtra + substantiv | valtrande |
Opphav
av velte (2Tyding og bruk
velte, dette i koll;
gå ustøtt, vagge, rugge
Døme
- valtre som ei gås