Nynorskordboka
vagle 2
vagla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å vaglaå vagle | vaglar | vagla | har vagla | vagl!vagla!vagle! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| vagla + substantiv | vagla + substantiv | den/det vagla + substantiv | vagla + substantiv | vaglande |
Tyding og bruk
- refleksivt: setje seg på ein vagl
Døme
- hønsa vagla seg for natta
- stå, sitje ustøtt;