Nynorskordboka
uvêr, uver
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit uver | uveret | uver | uvera |
| eit uvêr | uvêret | uvêr | uvêra |
Tyding og bruk
dårleg vêr;
hardt og stygt vêr (med sterk vind, nedbør eller liknande)
Døme
- uvêret rasar;
- det sette inn med uvêr;
- (arbeide, halde på) vêrs og uvêrs – i allslags vêr, støtt og stadig;
- han kom som eit uvêr – ofseleg