Artikkelside

Nynorskordboka

utukt

substantiv hokjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ei utuktutuktautukterutuktene

Opphav

frå lågtysk; tysk

Tyding og bruk

kjønnsleg omgang eller handling som strir mot gjeldande lov eller moral;
Døme
  • drive utukt;
  • utukt mot mindreårige