Nynorskordboka
utklassing
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei utklassing | utklassinga | utklassingar | utklassingane |
Tyding og bruk
særleg i idrett: det å å vinne stort over;
jamfør utklasse
Døme
- 4–0 er rein utklassing