Nynorskordboka
utgliding
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei utgliding | utglidinga | utglidingar | utglidingane |
Tyding og bruk
- det å gli eller rase ut
Døme
- utgliding av leire
- det å gli ut eller utarte;
Døme
- det har skjedd ei utgliding med alle dispensasjonane frå lova;
- moralsk utgliding