Nynorskordboka
utdøydd
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| utdøydd | utdøyddutdøytt | utdøydde | utdøydde |
Tyding og bruk
som har døydd ut;
som ikkje finst lenger
Døme
- ei utdøydd dyreart
- heilt stilna av, (liksom) utan liv
- byen er (som) utdøydd