Nynorskordboka
uremi
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein uremi | uremien | uremiar | uremiane |
Opphav
frå nylatin, av gresk ouron ‘urin’ og haima ‘blod’Tyding og bruk
sjukdomstilstand med opphoping av avfallsstoff i kroppen på grunn av dårleg nyrefunksjon;