Nynorskordboka
urbilete, urbilde
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit urbilde | urbildet | urbilde | urbilda |
| eit urbilete | urbiletet | urbilete | urbileta |
Opphav
frå tysk; etter arketypTyding og bruk
opphavleg bilete (i høve til seinare variantar);