Artikkelside

Nynorskordboka

union

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein unionunionenunionarunionane

Opphav

seinlatin unio; av latin unus ‘ein’

Tyding og bruk

  1. samskipnad, forbund, foreining
    Døme
    • Norsk Studentunion
  2. statslaging eller samband av fleire statar (med varierande grad av sjølvstyre for kvar stat)
    Døme
    • unionen mellom Noreg og Sverige 18141905;
    • landa gjekk inn i union (med kvarandre);
    • Den europeiske unionennamn på ein overnasjonal samarbeidsorganisasjon av europeiske statar frå 1992
  3. i matematikk: mengd som inneheld elementa i to eller fleire mengder