Nynorskordboka
undergjeven
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| undergjeven | undergjeve | undergjevne | undergjevne |
Opphav
norrønt undirgefinn, truleg frå lågtysk etter; mellomalderlatinTyding og bruk
- ofte forelda: som står under makta eller rådveldet til noko(n);
Døme
- herren og hans undergjevne;
- undergjevne tenestemenn – lågare, underordna;
- alle er undergjevne lovene, Guds vilje;
- vere undergjeven leiaren