Nynorskordboka
brikke
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei brikke | brikka | brikker | brikkene |
Opphav
frå lågtysk; samanheng med brekke (2Tyding og bruk
- lite, flatt stykke;lita plate
- lita plate eller liten duk til underlag for fat, flasker, glas eller liknande
Døme
- setje ølglaset på ei brikke
- som etterledd i ord som
- ølbrikke
- figur eller liknande til brettspel
- som etterledd i ord som
- sjakkbrikke
- bit av puslespel
- i overført tyding: noko eller nokon som er ein liten del av noko større
Døme
- vere ei brikke i stormaktsspelet
- i elektronikk: lita skive av silisium som inneheld ein integrert krins;jamfør chip
- som etterledd i ord som
- minnebrikke
Faste uttrykk
- brikkene fell på plasssamanhengen blir tydeleg;
det blir ei løysing på den innfløkte situasjonen