Nynorskordboka
brigg
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein brigg | briggen | briggar | briggane |
Opphav
engelsk forkorting for brigantine, frå italiensk brigantino ‘sjørøvarskip’ av brigante ‘røvar’; samanheng med brigadeTyding og bruk
seglskip med to fullrigga (1) master