Nynorskordboka
uimotseieleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| uimotseieleg | uimotseieleg | uimotseielege | uimotseielege |
Tyding og bruk
som ein ikkje kan seie imot;
udiskutabel, heilt opplagd
Døme
- ein uimotseieleg påstand