Nynorskordboka
ugrasharve, ugrashorve
ugrasharva, ugrashorva
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å ugrasharvaå ugrasharve | ugrasharvar | ugrasharva | har ugrasharva | ugrasharv!ugrasharva!ugrasharve! |
å ugrashorvaå ugrashorve | ugrashorvar | ugrashorva | har ugrashorva | ugrashorv!ugrashorva!ugrashorve! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
ugrasharva + substantiv | ugrasharva + substantiv | den/det ugrasharva + substantiv | ugrasharva + substantiv | ugrasharvande |
ugrashorva + substantiv | ugrashorva + substantiv | den/det ugrashorva + substantiv | ugrashorva + substantiv | ugrashorvande |
Tyding og bruk
tyne (2, 1) ugras med ugrasharv;
jamfør harve (1