Nynorskordboka
ugle
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei ugle | ugla | ugler | uglene |
Opphav
norrønt ugla; eigenleg lydordTyding og bruk
rovfugl av ordenen Strigiformes;
i fleirtal: fugleordenen Strigiformes
Døme
- bergugle;
- hornugle;
- kattugle;
- snøugle;
- klok som ei ugle
Faste uttrykk
- det er ugler i mosen(frå da., eigl ‘ulvar i myra’) det er noko mistenkjeleg ved det