Nynorskordboka
brennbar
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| brennbar | brennbart | brennbare | brennbare |
Opphav
frå tyskTyding og bruk
- som kan brenne (1, 1);som lett brenn
Døme
- brennbar væske;
- brennbare stoff;
- deponering av brennbart avfall
- i overført tyding: som lett kan utløyse ein konflikt
Døme
- eit brennbart spørsmål;
- brennbare politiske tema