Nynorskordboka
turmalin
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein turmalin | turmalinen | turmalinar | turmalinane |
Opphav
gjennom fransk frå singalesiskTyding og bruk
nemning for ei gruppe mineral som er borhaldige silikat