Nynorskordboka
bremse 2
bremsa
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å bremsaå bremse | bremsar | bremsa | har bremsa | brems!bremsa!bremse! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| bremsa + substantiv | bremsa + substantiv | den/det bremsa + substantiv | bremsa + substantiv | bremsande |
Tyding og bruk
- minke eller stogge farten;bruke bremse (1, 1)
Døme
- sjåføren bremsa for ein fotgjengar;
- lære ungane å bremse med skia
- i overført tyding: dempe;halde att
Døme
- bremse nedgangen i økonomien;
- bremse fråflyttinga
- brukt som adjektiv:
- tiltaka hadde ein bremsande verknad
- roe ned hest ved å bruke bremse (1, 3)
Faste uttrykk
- bremse nedsetje ned farten (ved å bruke bremse)
- han greidde ikkje å bremse ned i tide
- bremse oppstogge heilt eller setje farten kraftig ned (ved å bruke bremse)
- ho bremsa opp og sette frå seg sykkelen;
- epidemien er i ferd med å bremse opp