Nynorskordboka
tupe, tupé
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tupe | tupeen | tupear | tupeane |
| ein tupé | |||
| tupéen | tupéar | tupéane | |
Uttale
tupeˊOpphav
fransk toupet ‘hårdott’; samanheng med topp (2Tyding og bruk
- kunstig hår som dekkjer den skallete delen av issen og framhovudet;halv parykk
- tupert frisyre