Nynorskordboka
trisse 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei trisse | trissa | trisser | trissene |
Opphav
frå lågtysk; samanheng med norrønt triza ‘skrue, spiral’Tyding og bruk
hjul eller skive med spor i omkrinsen til snor, reim, tau eller liknande;
Døme
- trissa i ei taljeblokk