Artikkelside

Nynorskordboka

tripp 1

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein tripp	trippen	trippar	trippane

Opphav

av trippe i tyding 1 og 3 innverknad frå engelsk trip, eigenleg ‘reise’

Tyding og bruk

stutt reise, liten tur;
snartur
Døme
- ta seg ein tripp til byen
det å trippe
hallusinasjonsoppleving under ein narkotikarus