Nynorskordboka
trikk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein trikk | trikken | trikkar | trikkane |
Opphav
frå engelsk, av -tric i electric (tramcar) ‘elektrisk (sporvogn)'Tyding og bruk
elektrisk transportmiddel som går på skjener i gater;