Nynorskordboka
tribun
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tribun | tribunen | tribunar | tribunane |
Opphav
av latin tribunus, av tribus, nemning på eit romersk administrativt distrikt som det i den eldste tida fanst tre av; jamfør tri-Tyding og bruk
i antikken: romersk embetsmann