Nynorskordboka
trasig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| trasig | trasig | trasige | trasige |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| trasigare | trasigast | trasigaste |
Opphav
av trase (1Tyding og bruk
- som ein er misnøgd med eller lei seg for;
Døme
- ein trasig situasjon