Nynorskordboka
transitt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein transitt | transitten | transittar | transittane |
Opphav
frå italiensk av, latin transire; sjå transitiv (2Tyding og bruk
- gjennomførsel;
- transport av personar frå eit land (ein stad) til eit anna (ein annan) gjennom eit (ein) tredje