Nynorskordboka
tospråklegheit
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei tospråklegheit | tospråklegheita | tospråklegheiter | tospråklegheitene |
Opphav
sjå -heitTyding og bruk
det å vere tospråkleg (1);
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei tospråklegheit | tospråklegheita | tospråklegheiter | tospråklegheitene |