Nynorskordboka
tonsur
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tonsur | tonsuren | tonsurar | tonsurane |
Opphav
frå mellomalderlatin tonsura; av latin tondere ‘klippe’Tyding og bruk
glattraka parti av hovudet på katolske geistlege
Døme
- munkane hadde tonsur