Nynorskordboka
tjo 1
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit tjo | tjoet | tjo | tjoa |
Opphav
norrønt þjó ‘tjukklår, seteball’Tyding og bruk
(bøygd) ende av ljå, sigd som går inn i skaftet;
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit tjo | tjoet | tjo | tjoa |