Nynorskordboka
tjo 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit tjo | tjoet | tjo | tjoa |
Opphav
norrønt þjó ‘tjukklår, seteball’Tyding og bruk
ende av ljå eller sigd som går inn i skaftet;
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit tjo | tjoet | tjo | tjoa |