Nynorskordboka
timbal
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein timbal | timbalen | timbalar | timbalane |
Opphav
gjennom fransk; frå arabisk eigenleg ‘pauke’Tyding og bruk
- postei kokt i vassbad i ei lita, høg form
- i samansetningar: porsjonsform