Nynorskordboka
tilseie
tilseia
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å tilseiaå tilseie | tilseier | tilsatilsagde | har tilsagt | tilsei! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| tilsagd + substantiv | tilsagt + substantiv | den/det tilsagde + substantiv | tilsagde + substantiv | tilseiande |
Tyding og bruk
- gjere naudsynt;
Døme
- alt tilseier at eg blir heime
- verke som ein rimeleg eller logisk konsekvens
Døme
- karakterane tilseier at du ikkje kjem inn på høgskulen