Nynorskordboka
tilbaketur
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tilbaketur | tilbaketuren | tilbaketurar | tilbaketurane |
Tyding og bruk
tur (1, 2) tilbake (3), til skilnad frå framtur
Døme
- tilbaketuren gjekk greitt;
- ein maskindel på tilbaketur