Nynorskordboka
teutonar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein teutonar | teutonaren | teutonarar | teutonarane |
Opphav
av latin teutoni, teutones; samanheng med tjodTyding og bruk
fram til omkring 100 f.Kr.: medlem av ei germansk folkestamme som opphavleg kom frå Jylland