Nynorskordboka
terrier
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein terrier | terrieren | terrierar | terrierane |
Opphav
engelsk; frå fransk (chien) terrier av terre ‘jord’Tyding og bruk
- liten eller mellomstor hund som før vart brukt til jakt (under jorda) på grevling og rev;rottehund
- skotsk terrier
- i overført tyding:
- sint som ein terrier