Nynorskordboka
tendens
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tendens | tendensen | tendensar | tendensane |
Opphav
fransk tendance; sjå tendereTyding og bruk
- tildriv, retning som noko(n) hallar eller strevar mot
Døme
- opprørstendens;
- han har ein tendens til å stamme;
- bilen har ein tendens til å dra mot høgre;
- avisa har ein konservativ tendens;
- ho syner opprørske tendensar;
- prisane har tendens til å auke;
- aukande tendens
- verdisynspunkt eller føremål som fargar eit kunstnarleg verk eller ei vitskapleg framstilling
Døme
- boka har ein moraliserande, ironisk tendens