Nynorskordboka
teite
teita
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å teitaå teite | teitar | teita | har teita | teit!teita!teite! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| teita + substantiv | teita + substantiv | den/det teita + substantiv | teita + substantiv | teitande |
Opphav
frå engelsk, jamfør teitTyding og bruk
- gjere stram;
Døme
- teite eit vant;
- du må teite skruen betre
- bli stram eller spent
Døme
- kjettingen teitar