Nynorskordboka
tau
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit tau | tauet | tau | taua |
Opphav
norrønt togTyding og bruk
reip (tjukkare enn snor, men tynnare enn trosse)
Døme
- hampetau;
- hoppetau;
- dra, trekkje tau – om to personar el. to lag: dra i kvar sin ende av eit tau som styrkeprøve
Faste uttrykk
- hoppe taubarneleik: hoppe over tau som blir svinga av ein sjølv el. av to andre i høge bogar over hovudet på ein og ned mot marka