Nynorskordboka
tapir
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tapir | tapiren | tapirar | tapirane |
Opphav
gjennom portugisisk og spansk; frå tupí-guaraníTyding og bruk
- i fleirtal: familie av upartåa hovdyr;Tapiridae
- hovdyr med snabelliknande tryne av familien tapirar ( sjå tapir 1)