Nynorskordboka
tangere
tangera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å tangeraå tangere | tangerer | tangerte | har tangert | tanger! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| tangert + substantiv | tangert + substantiv | den/det tangerte + substantiv | tangerte + substantiv | tangerande |
Opphav
frå latin ‘røre ved’Tyding og bruk
- kome nær eller røre ved i eitt punkt
Døme
- linja tangerer kurva;
- vegtraseen tangerer eigedomen
- kome inn på;
Døme
- dei tangerte problemet
- kome likt med;oppnå same resultat som
Døme
- tangere rekorden;
- tangere salstala frå i fjor