Artikkelside

Nynorskordboka

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
særleg	særleg	særlege	særlege

Bøyningstabell for dette adjektivet (gradbøyning)
gradbøying
komparativ	superlativ ubunden form	superlativ bunden form
særlegare	særlegast	særlegaste

norrønt sérligr

som er utanom det vanlege;
særmerkt, særskild, spesiell
Døme
- ha ein særleg skyldnad til å gjere noko;
- i særlege høve
brukt som adverb:
Døme
- skaden var ikkje særleg stor;
- særleg var han snarsint;
- det blæs mykje på Vestlandet, særleg kring Stad