Nynorskordboka
særføremon, særføremonn
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein særføremon | særføremonen | særføremonar | særføremonane |
| særføremoner | særføremonene | ||
| ein særføremonn | særføremonnen | særføremonnar | særføremonnane |
| særføremonner | særføremonnene | ||
Tyding og bruk
særskild føremon;