Nynorskordboka
syllogisme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein syllogisme | syllogismen | syllogismar | syllogismane |
Opphav
gjennom latin; frå gresk ‘samanrekning’Tyding og bruk
slutning (2) med ein konklusjon som til vanleg byggjer på to føresetnader, til dømes i utsegna
Døme
- alle menneske går på to – eg går på to – altså er eg eit menneske