Nynorskordboka
syfte 2
syfta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å syftaå syfte | syftarsyfter | syfte | har syft | syft! |
| syftar | syfta | har syfta | syft!syfta!syfte! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| syft + substantiv | syft + substantiv | den/det syfte + substantiv | syfte + substantiv | syftande |
| syfta + substantiv | syfta + substantiv | den/det syfta + substantiv | syfta + substantiv | |
Opphav
norrønt sypta; same opphav som syfte (3Tyding og bruk
i segling: binde saman nedste delen av seglet etter at klørne er sette