Nynorskordboka
sveie, sveige
sveia, sveiga
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å sveiaå sveie | sveiar | sveia | har sveia | svei!sveia!sveie! |
| å sveigaå sveige | sveigar | sveiga | har sveiga | sveig!sveiga!sveige! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| sveia + substantiv | sveia + substantiv | den/det sveia + substantiv | sveia + substantiv | sveiande |
| sveiga + substantiv | sveiga + substantiv | den/det sveiga + substantiv | sveiga + substantiv | sveigande |