Nynorskordboka
surne
surna
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å surnaå surne | surnar | surna | har surna | surn!surna!surne! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| surna + substantiv | surna + substantiv | den/det surna + substantiv | surna + substantiv | surnande |
Opphav
norrønt súrnaTyding og bruk
bli sur (1)
Døme
- mjølka surnar snøgt i varmen