Nynorskordboka
substrat
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit substrat | substratet | substrat | substrata |
Opphav
frå latin ‘underlag’, eigenleg perfektum partisipp av substernere ‘leggje på jorda’Tyding og bruk
- (stoff, emne som er) grunnlag, underlag for noko
- i bakteriologi: næringsemne som bakteriekulturar blir dyrka på eller i
- i kjemi: stoff som enzym verkar på
- i språkvitskap: opphavsspråk hos eit folk som har endra eller held på å endre språket sitt