Nynorskordboka
substans
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein substans | substansen | substansar | substansane |
Opphav
frå seinlatin eigenleg ‘det som står under, ber noko’Tyding og bruk
- i filosofi: det verkelege, konstante;indre vesen, kjerne, grunnhått i ein ting
Døme
- kjemisk substans;
- ein ting med diffus substans