Nynorskordboka
subjekt
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit subjekt | subjektet | subjekt | subjekta |
Opphav
frå latin perfektum partisipp av subjicere ‘leggje inn under’Tyding og bruk
- i filosofi: sansande, tenkjande, viljande individ;eg (1, motsett objekt (1)
- i grammatikk: setningsledd som predikatet seier noko om, som saman med predikatet utgjer ei setning, og som nemner det som er eller gjer noko i aktive setningar og det som handlinga blir retta mot i passive setningar
Døme
- jenta er subjekt i «jenta lo»
- nedsetjande: person
Døme
- eit tvilsamt subjekt